Whatsapp
Terapia fotodynamiczna (PDT) to innowacyjna metoda leczenia, która wykorzystuje połączenie środka fotouczulającego i światła w celu zniszczenia chorych komórek. Terapię tę powszechnie stosuje się w leczeniu różnych nowotworów skóry, w tym raka podstawnokomórkowego i raka płaskonabłonkowego, a także niektórych nienowotworowych schorzeń skóry. Rodzaj światła stosowanego w PDT zależy od konkretnego podanego fotosensybilizatora i lokalizacji obszaru poddawanego zabiegowi.
Urządzenia do terapii światłem czerwonym PDT
W przypadku zabiegów PDT na skórze często wykorzystuje się urządzenia do terapii światłem czerwonym. Urządzenia te emitują czerwone światło lasera lub czerwone światło LED o małej mocy o określonej długości fali, które aktywuje środek fotouczulający po jego wchłonięciu przez docelowe komórki. Czerwone światło wnika w skórę na głębokość kilku milimetrów, aktywując środek i inicjując niszczenie chorych komórek.
Kluczową zaletą stosowania urządzeń do terapii światłem czerwonym w terapii PDT jest ich precyzja i możliwość oddziaływania na określone obszary skóry. Urządzenia te pozwalają na precyzyjną kontrolę ilości i czasu trwania ekspozycji na światło, zapewniając osiągnięcie maksymalnego efektu terapeutycznego przy minimalizacji uszkodzeń zdrowych tkanek.
Niebieskie światło
W niektórych przypadkach w przypadku PDT zamiast światła czerwonego można zastosować światło niebieskie. Niebieskie światło ma krótszą długość fali niż światło czerwone i jest w stanie wniknąć w skórę na mniejszą głębokość. Dlatego często stosuje się go w leczeniu powierzchownych schorzeń skóry lub do aktywacji fotosensybilizatorów, które mają wyższą szybkość absorpcji w widmie niebieskim.
Naturalne światło słoneczne
Chociaż jest to mniej powszechne, do PDT można również wykorzystać naturalne światło słoneczne. Metoda ta wymaga jednak uważnego monitorowania i kontroli, aby mieć pewność, że pacjent otrzyma odpowiednią ilość światła słonecznego bez nadmiernej ekspozycji, która może powodować niepożądane skutki uboczne. Ponadto PDT wykorzystująca światło słoneczne nie jest odpowiednia dla wszystkich pacjentów, szczególnie tych o wrażliwej skórze lub mieszkających w obszarach o ograniczonej ekspozycji na światło słoneczne.
Endoskopowa PDT
Kiedy PDT przeprowadza się na narządach wewnętrznych, takich jak gardło, drogi oddechowe lub płuca, stosuje się endoskop, aby naświetlić komórki wewnątrz ciała. Endoskop to cienka, elastyczna rurka ze źródłem światła i kamerą przymocowaną do jej końcówki. Wprowadza się go do ciała przez naturalny otwór lub małe nacięcie, a następnie kieruje do żądanego obszaru zabiegowego. Po podaniu i wchłonięciu środka fotouczulającego przez docelowe komórki następuje aktywacja źródła światła endoskopu w celu wywołania efektu terapeutycznego.
Podsumowując, rodzaj światła stosowanego w terapii fotodynamicznej zależy od konkretnego podanego fotosensybilizatora i lokalizacji obszaru poddawanego zabiegowi.Urządzenia do terapii światłem czerwonymsą powszechnie stosowane w zabiegach PDT na skórze, podczas gdy w niektórych przypadkach można zastosować światło niebieskie i naturalne światło słoneczne. W przypadku wewnętrznych zabiegów PDT wykorzystuje się endoskop, który oświetla komórki wewnątrz ciała.
